siły ciężkości

Encyklopedia PWN

[gr.],

bot. rodzaj amyloplastów zawierających tzw. skrobię statolitową;

geogr. nachylona powierzchnia stanowiąca element form rzeźby powierzchni Ziemi, na którym pod wpływem siły ciężkości i czynników atmosferycznych rozwijają się procesy rzeźbotwórcze zw. procesami stokowymi.

środek wyporu,

mech. środek ciężkości płynu, który zmieściłby się w objętości zanurzonego w nim ciała (lub zanurzonej części ciała);

taksje

[gr.],

dawniej taktyzmy,

biol. jedne z najważniejszych elementarnych rodzajów wrodzonego zachowania się swobodnie poruszających się drobnych organizmów, od bakterii i pierwotniaków po kręgowce, a także gamet (jak plemniki) i pływek.

telluroida

[gr.],

terroida,

geod. powierzchnia będąca przybliżeniem fiz. powierzchni Ziemi;

Vening-Meinesz

̣:nıŋ mẹinəs]